Οι Τοιχογραφίες του Παρεκκλησίου του Αγίου Χαραλάμπους
Έργο του Ζωγράφου Ιακώβου μαθητού Νικηφόρου
Ο Ὀρθόδοξος ναός εἶναι ὁ χῶρος μέσα στὸν ὁποῖο ἐδῶ καὶ εἴκοσι αἰῶνες ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ συναθροίζει τους πιστούς της συγκαλώντας τους στὸ εὐχαριστιακό τραπέζι, τὴν Ἁγία Τράπεζα, ὅπου προσφέρεται τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὡς τροφὴ ζωῆς καὶ δῶρο ἐλευθερίας.
Μὲ τὴν συμμετοχή του στὰ Θεία Μυστήρια ὁ ἄνθρωπος ἑνώνεται μὲ τὸν Χριστὸ καὶ γίνεται κοινωνὸς τῆς αἰωνίου Ζωῆς, τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Γίνεται ζωντανό μέλος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ Εἰκόνα δοξάζεται ἀπὸ τὸ πρωτότυπο καὶ στὴ φύση τῆς εἰκόνας εἶναι νὰ ὁμοιάζει μὲ τὸ πρωτότυπο. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος κατ' εἰκόνα καὶ καθ' ὁμοίωσιν Θεοῦ καὶ συνεπῶς ἡ ζωὴ καὶ ἡ δόξα τοῦ ἀνθρώπου ὡς ζωτικὴ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, πηγάζει ἀπὸ τὸ πρωτότυπο, ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Δημιουργό του. Ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ μίμηση τῆς ἀγάπης Του προσφέρουν στὸν ἄνθρωπο τὴν δυνατότητα να γίνει κοινωνὸς τῆς ὄντως ζωῆς καὶ μέτοχος τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι, ἡ εἰκόνα ἀνυψώνεται στὸ πρωτότυπο, ὁ ἄνθρωπος ἑνώνεται μὲ τὸν Θεό, σώζεται, ἁγιάζεται, θεώνεται, γίνεται ἕνας κατὰ χάριν Θεός.
Κατὰ τὸν ἱεροφάντορα Μέγα Βασίλειο, ὁ λόγος μεταδίδεται διὰ τῆς ἀκοῆς, ἡ ζωγραφικὴ τὸν δεικνύει σιωπηρῶς μὲ τὴν παράσταση. Γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἡ εἰκόνα εἶναι ἡ γλῶσσα ποὺ ἐκφράζει καὶ δίνει μορφὴ στὴν πίστη μας, δίνει μορφὴ στὰ δόγματα με σχήματα και χρώματα. Εἶναι ἡ εἰκόνα μια θεολογία μὲ ὁρατὲς παραστάσεις, εἶναι μιὰ θεολογία μὲ σχήματα καὶ χρώματα, εἶναι μιὰ βιωματικὴ θεολογία. Εἶναι ἡ «βίβλος τῶν ἀγραμμάτων» ποὺ καλεῖ τὸν πιστὸ μέσα ἀπὸ τὴ συμμετοχή του στην λατρευτικὴ καὶ μυστηριακὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας νὰ γίνει μιμητὴς τῶν Ἁγίων: «Ὅπως τούτων πάντων ἀναθεωροῦντες τὴν πολιτείαν, μιμούμεθα τὴν ἐλπίδα, τὸν ζῆλον, τὸν βίον, τὴν καρτερίαν τῶν παθημάτων, τὴν ὑπομονὴν μέχρι αἵματος».
Μέσα στὸν ὀρθόδοξο εικονογραφημένο ναὸ ὁ πιστὸς βιώνει την πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ενώνεται μὲ τὴν ἀόρατη καὶ οὐράνια Ἐκκλησία. Μέσα ἀπὸ τοὺς ὕμνους, τίς εὐχές, τα χερουβικά, τὰ θυμιάματα καὶ τὰ σύμβολα καὶ κυρίως με την συμμετοχή του στὸ φοβερὸ μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ὁ πιστὸς χριστιανὸς ἑνώνεται μὲ τὸν Θεό.
Ἡ ἐνσάρκωση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ, τὸ μυστήριον αὐτὸ τῆς ἐναν θρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ προσφέρει στὸν ἄνθρωπο τὴν δυνατότητα τῆς σωτηρίας του. «Ὁ ἀπερίγραπτος λόγος τοῦ Πατρός, ἐκ σοῦ Θεοτόκε περιεγράφη σαρκούμενος, καὶ τὴν ρυπωθεῖσαν εἰκόνα εἰς τὸ ἀρχαῖον ἀναμορφώσας, τῷ Θείῳ κάλλει συγκατέμιξεν» (Κοντάκιον Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας).
Σελίδες: 222
Διαστάσεις: 22 x 30 εκ.
