Υπεραγία Θεοτόκε, τιμιωτέρα των χερουβείμ και ενδοξοτέρα των Σεραφείμ, πρόσδεξε την δέησιν του αμαρτωλού δούλου σου.
Γνωρίζω την αμαρτωλότητά μου και ζητώ ως ικέτης σου τη θεία βοήθειά σου. Μη με εγκαταλείψεις στην αδυναμία μου αλλά ευλόγησέ με μέ τη θεία παρουσία σου.
Η ασθένειά μου είναι γνωστή σε σένα και πρόστρεξε με τη μητρική αγάπη σου σε μένα τον αδύνατο που ζητά τη θεία ευσπλαγχνία σου. Σε παρακαλώ με όλη την καρδιά μου να με ελεήσεις. Μην αποστρέψεις το πρόσωπό σου από μένα τον αμαρτωλό, αλλά έλα και άγγιξε το σημείο της ασθένειάς μου και θεράπευσέ με.
Εσένα παρακαλώ, ο αμαρτωλός και χωματένιος άνθρωπος, και δέομαι να κοιτάξεις το τραύμα του σώματός μου και μόνο η αφανής παρουσία σου θα θεραπεύσει την ασθένειά μου.
Τα θαύματά σου είναι άπειρα στον κόσμο, που δοξάζεσαι απείρως από τους ευλαβείς χριστιανούς.
Μην παραλείψεις και τη δική μου ικεσία μέσα στις μυριάδες ικεσίες των ανθρώπων. Παναγία Μητέρα μου, μην εγκαταλείψεις εμέ τον αμαρτωλό, αλλά δώσε μου δύναμη εκ της θείας δυνάμεώς σου για να θεραπευτώ.
Παναγία ελεούσα, σώσε με και θεράπευσέ με.
Πάντων θλιβομένων η χαρά, καί αδικουμένων προστάτις, καί πενομένων τροφή, ξένων τέ παράκλησις, καί βακτηρία τυφλών, ασθενούντων επίσκεψις, καταπονουμένων σκέπη καί αντίληψις, καί ορφανών βοηθός, Μήτερ τού Θεού τού Υψίστου, σύ υπάρχεις, Άχραντε, σπεύσον, δυσωπούμεν, ρύσασθαι τούς δούλους σου.
Δέσποινα, προσδεξαι τάς δεήσεις τών δούλων σου, καί λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης καί θλίψεως.
Τήν πάσαν ελπίδα μου εις σέ ανατίθημι, Μήτερ τού Θεού, φύλαξον μέ υπό τήν σκέπην σου.
