Προσευχή του Αγίου Νεκταρίου προς την Παναγία

Ο Άγιος Νεκτάριος γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου του 1846 μ.Χ. στη Σηλυβρία της Θράκης από τον Δήμο και τη Βασιλική Κεφαλά και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά τους. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος. Σε ηλικία 14 ετών, μετέβη  στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος και κατόπιν ως παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου. Στη συνέχεια, πήγε στη Χίο, όπου χρημάτισε δημοδιδάσκαλος στο χωριό Λίθειο από το 1866 μ.Χ. μέχρι το 1876 μ.Χ.

Η ιστορία του μοναστηριού χάνεται στα χρόνια του Βυζαντίου, όπου στο σημείο εκείνο υπήρχε μοναστήρι αφιερωμένο στην Ζωοδόχο Πηγή. Στο μοναστήρι αυτό είχε ασκητέψει η Οσία Αθανασία, ωστόσο με το πέρασμα των χρόνων εγκαταλείφθηκε. Το 1904 ο Άγιος Νεκτάριος αποφάσισε να αναστηλώσει το μοναστήρι και να στεγάσει εκεί τη Μονή της Αγίας Τριάδας. Οι εργασίες για την αναστήλωση της Μονής διήρκησαν από το 1904 έως και το 1907. Ένα χρόνο αργότερα, το 1908, ο Άγιος Νεκτάριος έφυγε από τη διεύθυνση της Ριζαρείου Σχολής και αποσύρθηκε στη Μονή.

Ένας μοναδικός ύμνος προς την Παναγία, ποίημα του Αγίου Νεκταρίου που το έγραψε μετά από την εμφάνιση της Θεοτόκου στο μοναστήρι της Αίγινας. Σύμφωνα με την παράδοση Θεοτόκος ζήτησε από τον Άγιο να γράψει έναν ξεχωριστό ύμνο, αφιερωμένο στην ίδια κι έτσι δημιουργήθηκε ο περίφημος ύμνος «Ἁγνὴ Παρθένε Δέσποινα».