Ασημένια εικόνα με την Καιόμενη Βάτο. Χειροποίητη ασημένια εικόνα πάνω σε φυσικό ξύλο, κατασκευασμένη με ασήμι 925ο. Το φυσικό ξύλο που χρησιμοποιείται για τη σύνθεση της εικόνας είναι οξιά από το Άγιον Όρος, ένα ξύλο που επιδέχεται τεχνικές παλαίωσης που προσδίδουν την αίσθηση του χρόνου, χωρίς να αλλοιώνεται η παράσταση που απεικονίζεται.
Το ασημένιο πλαίσιο της εικόνας συγκρατείται από καρφιά για να προσομοιάζει στις πρωτότυπες εικόνες. Στην πίσω πλευρά η εικόνα διαθέτει μικρό μεταλλικό κρίκο από πεταλόκαρφα ώστε να μπορεί να κρεμαστεί.
Διαστάσεις: 17 x 17 εκ.
Σε όλη την επιφάνεια της εικόνας υπάρχουν εγχάρακτα χωρία και παραστάσεις από τη Βίβλο. Η εικόνα βασίζεται στο θαύμα της Παλαιάς Διαθήκης με την Φλεγόμενη και μη Κατακαιόμενη Βάτο, όπως περιγράφεται στο βιβλίο της Εξόδου. Κάποια μέρα, ο Μωϋσής βρέθηκε στους πρόποδες του όρους Χωρήβ κι εκεί αντιλήφθηκε ότι υπήρχαν φλόγες στη βάτο. Πλησίασε πιο κοντά αλλά αντιλήφθηκε ότι «Ο βάτος φλέγεται πυρή, ο δε βάτος ου κατακαίεται» (Εξοδ. 3,2). Η φλεγόμενη βάτος προοικονομεί και συμβολίζει την Θεοτόκο, η οποία δέχτηκε μέσα της το φοβερό «πυρ της Θεότητος» αλλά με τρόπο υπερφυσικό δεν κάηκε. Το πυρ λειτουργεί συμβολικά για τον Θεό ως ακατανίκητη δύναμη και πηγή ζωής που επιτρέπει στους ανθρώπους τις θλίψεις αλλά οδηγεί στην κάθαρση.
Στο κέντρο της εικόνας απεικονίζεται η Παναγία με τον Ιησού Χριστό στην αγκαλιά της, πλαισιωμένοι από αγγέλους. Στο κεντρικό πλαίσιο απεικονίζονται οι δύο αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ, μαζί με τους τέσσερις Ευαγγελιστές, τον Άγιο Μάρκο, τον Άγιο Ματθαίο, τον Άγιο Λουκά και τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, καθώς και ο Απόστολος Πέτρος με τον Άγιο Παύλο. Στο πλαίσιο αυτό, υπάρχει και η συμβολική μορφή για κάθε Ευαγγελιστή, όπως αναφέρονται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη (Δ’ 4-7: «και το ζώον το πρώτον όμοιον λέοντι, και το δεύτερον ζώον όμοιον μόσχω και το τρίτον ζώον έχον το πρόσωπον ως ανθρώπου, και το τέταρτον ζώον όμοιον αετώ πετομένω») και στο όραμα του προφήτη Ιεζεκιήλ (Α’, 5-10). Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος συμβολίζεται με μία ανθρώπινη μορφή ή μορφή αγγέλου, καθώς το Ευαγγέλιό του ξεκινά με την κατά σάρκα γέννηση του Ιησού Χριστού. Ο Ευαγγελιστής Μάρκος απεικονίζεται συμβολικά με έναν λέοντα, τον βασιλιά του ζωικού βασιλείου, και ενέχει διττή σημασία, καθώς το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο ξεκινά με τη διαβίωση του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στην έρημο όπου ζούσαν τα λιοντάρια, αλλά και επειδή το βασικό θέμα είναι η βασιλεία του Ιησού Χριστού. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς συμβολίζεται ως βους, ένα οικόσιτο ζώο που χρησιμοποιούνταν για θυσίες σύμφωνα με τον παλαιό νόμο. Το Ευαγγέλιο ξεκινά με την λατρεία του παλαιού νόμου και τη θυσία βοδιών, όπως συμβαίνει και με τη θυσία του Ζαχαρία, πατέρα του Ιωάννη Προδρόμου. Τέλος, ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής συμβολίζεται με τον αετό, διότι ο λόγος του ήταν συγκλονιστικός με υψηλή πνευματική δύναμη που προσομοιάζει με το δυνατό πέταγμα του βασιλιά των πτηνών.
