Αναζήτηση - Σελίδα 24

Βρέθηκαν 347 άρθρα

Ιερά Μονή Σιμωνόπετρας: ένα αρχιτεκτονικό θαύμα στη μοναστική πολιτεία του Άθωνα

Μία από τις πιο επιβλητικές μονές του Αγίου Όρους, η Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας είναι χτισμένη στην άκρη ενός απότομου βράχου από γρανίτη και ισορροπεί μεταξύ ουρανού και γης, με τρόπο μοναδικό και εντυπωσιακό. Το μεγαλοπρεπές οικοδόμημα ορίζεται από ένα επταώροφο πυργωτό οίκημα, πάνω σε μεγάλη πυργωτή βάση, βρίσκεται σε απόσταση περίπου 300 μ. από τη θάλασσα και αποτελεί ουσιαστικά ένα ιδιαίτερο δείγμα της τολμηρής βυζαντινής μηχανικής. Ο ιστορικός βίος της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Σιμωνόπετρας έχει μία συνεχή πορεία οχτώ περίπου αιώνων, γεγονός που την κατατάσσει στην 13η ιεραρχική θέση ανάμεσα στις 20 μονές του Αγίου Όρους. Πού βρίσκεται η Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας και πώς γίνεται η πρόσβαση σε αυτή Η Ιερά Μονή Σιμωνόπετρας είναι η πρώτη Μονή που συναντάμε μετά το λιμάνι της Δάφνης, ακολουθώντας πορεία προς τα νότια. Για να επισκεφθεί κάποιος προσκυνητής τη Μονή, θα πρέπει να ακολουθήσει οδικώς τον χωματόδρομο μήκος 10 χλμ. περίπου από τη Δάφνη, είτε να φθάσει στον αρσανά της Μονής με καραβάκι. Αν πάλι κάποιος προσκυνητής έρχεται από την Ιερά Μονή Γρηγορίου, η οποία βρίσκεται δίπλα από τη Σιμωνόπετρα, τότε ακολουθεί τον χωματόδρομο οδικώς για περίπου 2,5 χλμ., είτε και πάλι παίρνει το καραβάκι. Από τη στιγμή που θα φτάσει κανείς στον αρσανά της Μονής, ακολουθεί ένα ανηφορικό μονοπάτι μισής ώρας μέχρι την είσοδο του μοναστηριού. Από πού πήρε το όνομά της η Σιμωνόπετρα και ποιος είναι ο ιδρυτής της Μονής Το όραμα που είδε ο Όσιος Σίμων με την Παναγία Ιδρυτής της Ιεράς Μονής Σιμωνόπετρας υπήρξε ο Όσιος Σίμωνας ο Μυροβλήτης το 1254 μ.Χ., ύστερα από όραμα που είδε με την Παναγία. Ο Όσιος Σίμων ασκήτευε σε ένα σπήλαιο που βρισκόταν κοντά στο σημείο που χτίστηκε μετέπειτα το μοναστήρι, προσευχόμενος διαρκώς. Το διάστημα λίγο πριν τη γιορτή των Χριστουγέννων, ο Όσιος Σίμων έβλεπε για πολλές νύχτες το ίδιο όραμα: ένα αστέρι να ξεχωρίζει από τον ουρανό και να στέκεται πάνω στον απέναντι βράχο, στο σημείο που είναι σήμερα κτισμένο το μοναστήρι «ωσάν να εχωρίζετο ένας αστήρ από τον ουρανόν, και εστέκετο επάνω εις την αντικρύ πέτραν, όπου είναι τώρα κτισμένον το σεβάσμιον Μοναστήριον». Τη νύχτα των Χριστουγέννων, ο Όσιος Σίμων ένιωσε σαν να βρισκόταν στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας κι έβλεπε τον Κύριο μέσα στη φάτνη φασκιωμένο «του εφαίνετο ότι ευρέθη εις την Βηθλεέμ της Ιουδαίας ωσάν να έβλεπε… τον Κύριόν μας εσπαργανωμένον μέσα εις την φάτνην». Συνάμα, τη στιγμή εκείνη, άκουσε ουράνια θεϊκή φωνή που του έδινε εντολή να χτίσει στον βράχο εκείνο που έλουζε το φως του αστεριού «αστροσύνθετον φως», τη Νέα Βηθλέεμ, δηλαδή τη σημερινή Σιμωνόπετρα. Ο Όσιος Σίμων άκουσε τρεις φορές τα παρακάτω λόγια και πήρε την απόφαση να χτίσει την Ιερά Μονή, την οποία ονόμασε αρχικά Νέα Βηθλεέμ. «εδώ πρέπει να θεμελιώσης, ώ Σίμων, το κοινόβιόν σου και να σώσης ψυχάς, και πρόσεχε καλώς˙ μην απιστήσης, ως πρότερον, εγώ θέλω είμαι βοηθός σου˙ βλέπε, μη αμφίβαλε, δια να μη πάθης κανένα κακόν» Πράγματι, λοιπόν, Όσιος Σίμων έκτισε τη Μονή, της έδωσε το όνομα Νέα Βηθλεέμ και αφιέρωσε το Καθολικό της στο όνομα της κατά σάρκα Γεννήσεως του Κυρίου. Κάποια χρόνια αργότερα, στις 28 Δεκεμβρίου 1257, όταν είχε φτάσει πια σε μεγάλη ηλικία ο Όσιος Σίμων εκοιμήθη ειρηνικά. Μετά την κοίμησή του, η Μονή μετονομάστηκε σε Σιμωνόπετρα, προς τιμήν του Οσίου. Έτσι, επαληθεύεται και η πρόρρηση της Παναγίας, που τον απέτρεψε να αναχωρήσει από αυτό το μέρος, λέγοντάς του: «μέλλω δοξάσω τον τόπον τούτον με το όνομά σου». Η δράση του νέου κτήτορα της Σιμωνόπετρας, Σέρβου δεσπότη Ιωάννη Ούγγλεση Την περίοδο 1365-1371 μ.Χ. η Ιερά Μονή Σιμωνόπετρας βρίσκεται σε μία νέα περίοδο ακμής, κατά την οποία ως νέος κτήτορας δρα και ευεργετεί ο σέρβος Ιωάννης Ούγκλεσης, δεσπότης των Σερρών. Σύμφωνα με την παράδοση, κάποιο συγγενικό πρόσωπο του δεσπότη, ίσως ο γιος του, θεραπεύτηκε θαυματουργικά και ο Ιωάννης Ούγκλεσης ζήτησε να μεγαλώσει τη μικρή Μονή, κάνοντας δωρεές και αφιερώματα. Ο πλούτος αυτός έδωσε τη δυνατότητα για την ανακαίνιση της Σιμωνόπετρας, εξοπλίζοντάς την με νέο αρσανά, πύργους, κελιά και άλλα βοηθητικά κτίρια. Επιπλέον, ο κεντρικός ναός του μοναστηριού πλούτισε με ιερά κειμήλια, εικόνες, βιβλία και πλούσια σκεύη. Χάρη στις σημαντικές δωρεές του δεσπότη Ιωάννη Ούγκλεση, η Σιμωνόπετρα γνώρισε μεγάλες μέρες ακμής, με αποτέλεσμα ο ίδιος να μνημονεύεται ως κτήτορας της Μονής. Ο βασιλόγονος Ιωάσαφ στη Σιμωνόπετρα Την περίοδο εκείνη, βρισκόταν στη Σιμωνόπετρα και ο βασιλόγονος Ιωάσαφ, ακολουθώντας ασκητικό βίο και χωρίς να έχει φανερώσει την ευγενική καταγωγή του. Μάλιστα, ο Ιωάσαφ είναι ένας από τους πρώτους αγίους της Μονής και εικονίζεται στην κτητορική εικόνα του Καθολικού με την επιγραφή «Ο όσιος Ιωάσαφ, υιός του βασιλέως και κτίτορος, εν τη ιδία Μονή ασκήσας». Η μνήμη του Οσίου Ιωάσαφ τιμάται μαζί με τη μνήμη του πρώτου κτήτορα Οσίου Σίμωνα, στις 28 Δεκεμβρίου. Οι πυρκαγιές που κατέστρεψαν τη Σιμωνόπετρα Η πρώτη καταστροφική φωτιά από κεραυνό Στις 11 Δεκεμβρίου 1580 ένας κεραυνός χτύπησε την Ιερά Μονή Σιμωνόπετρας και προκάλεσε μια μεγάλη και καταστροφική πυρκαγιά. Τα τείχη της Μονής, τα κελιά, τα βιβλία, τα χρυσόβουλα και άλλα σημαντικά κειμήλια καταστράφηκαν ολοσχερώς. Οι περισσότεροι μοναχοί κατάφεραν να σωθούν κατεβαίνοντας με σχοινιά από τα τείχη στον γκρεμό, ωστόσο δυστυχώς μερικοί πατέρες βρήκαν μαρτυρικό θάνατο. Τα επόμενα χρόνια στη Σιμωνόπετρα μετά την πυρκαγιά Το 1782 ηγούμενος της Μονής ορίστηκε ο Διονύσιος Παπαδάτος από τη Ζάκυνθο, ο οποίος προίκισε τη Σιμωνόπετρα με άγια λείψανα, μεταξύ των οποίων και τη χείρα του Αγίου Διονυσίου Ζακύνθου. Το 1861 ηγούμενος της μονής εκλέχθηκε ο Νεόφυτος Μολάκας (1828-1907), από τα Αλάτσατα της Μικράς Ασίας. Το 1888 ο ηγούμενος Νεόφυτος έλαβε άδεια για να πραγματοποιήσει περιοδεία για έρανο στη Ρωσία, με τη συνοδεία του ιερομονάχου Διονυσίου και του διακόνου Ιωαννικίου. Οι πατέρες ξεκίνησαν την περιοδεία τους έχοντας στις αποσκευές τους το ιερό παλλάδιο της Μονής, το άφθαρτο και ιερό λείψανο της αγίας ισαποστόλου και μυροφόρου Μαρίας της Μαγδαληνής. Η περιοδεία διήρκησε τέσσερα ολόκληρα χρόνια, τελώντας παρακλήσεις και αγιασμούς μπροστά στα άγια λείψανα, σε κάθε πόλη, από την Ευρωπαϊκή Ρωσία, την Πετρούπολη, την Μόσχα και το Κίεβο μέχρι το Καζάν, την Σαμάρα και το Αστραχάν στην Κασπία. Η τρίτη καταστροφική φωτιά στη Σιμωνόπετρα Καθώς η περιοδεία των πατέρων έφτανε στο τέλος, μία νέα καταστροφική φωτιά έπνιξε τη Σιμωνόπετρα στις φλόγες. Αυτή τη φορά, η φωτιά ξεκίνησε από τον φούρνο της Μονής και σύντομα επεκτάθηκε προς την ανατολική πλευρά, την οποία έκαψε ολοσχερώς. Την νύχτα εκείνη ξημέρωνε η 28η Μαΐου 1891, προσδίδοντας στη Σιμωνόπετρα βαθιές πληγές και ερείπια για ακόμα μία φορά. Η ανατολική πλευρά, το προαύλιο και ο Ναός κατακάηκαν, καταστρέφοντας μανουάλια, τοιχογραφίες, κειμήλια, πολύτιμα χειρόγραφα και σπουδαία έργα της βιβλιοθήκης. Ακόμη, η τράπεζα, το αρχονταρίκι, πολλά κελιά και τέσσερα παρεκκλήσια κάηκαν παντελώς, αφήνοντας πίσω μόνο στάχτες. Προς παρηγοριά των μοναχών, έμειναν άθικτα το σκευοφυλάκιο με όλα τα κειμήλια, έγγραφα, άγια λείψανα και άμφια. Μετά από τέσσερα χρόνια σε ξένα μέρη, ο ηγούμενος Νεόφυτος επέστρεψε στη Σιμωνόπετρα και βρήκε τη Μονή σε τραγική κατάσταση. Όλοι οι κόποι για την ανακαίνιση του μοναστηριού εξαϋλώθηκαν στο πέρασμα της πυρκαγιάς. Η δραματική αυτή κατάσταση έφερε τη σκέψη να χτισθεί η Μονή σε νέα τοποθεσία, όμως ο ηγούμενος αποφάσισε να μην εγκαταλείψουν το μέρος, λόγω της ιστορικότητας, αλλά και του σεβασμού προς το πρόσωπο του Οσίου Σίμωνα. Άμεσα, λοιπόν, ξεκίνησαν οι εργασίες για την ανακαίνιση της Μονής εκ νέου και μέχρι το 1893 το μεγαλύτερο μέρος του μοναστηριού είχε ολοκληρωθεί. Ωστόσο, αντί να αναστηλώσουν την καταστραμμένη ανατολική πλευρά, ο ηγούμενος Νεόφυτος αποφάσισε να κτίσει εκ θεμελίων μια νέα πολυώροφη πτέρυγα, αφιερωμένη στην Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή. Η παραίτηση του ηγούμενου Νεόφυτου και ο νέος ηγούμενος Ιωαννίκιος Λίγα χρόνια μετά την ολοκλήρωση της ανακαίνισης, τον Μάρτιο του 1906, ο ηγούμενος Νεόφυτος υπέβαλε την παραίτησή του από τη διοίκηση της Μονής, μετά από σαράντα πέντε χρόνια ηγεμονίας. Η προχωρημένη ηλικία του γέροντα Νεόφυτου, οι μόχθοι και οι ταλαιπωρία, σε συνδυασμό με την καταπόνηση της όρασής του, ήταν οι βασικοί λόγοι που τον οδήγησαν στην παραίτηση. Τα ηνία ανέλαβε ο ιερομόναχος Ιωαννίκιος Βαρδαλάς, ο οποίος υπήρξε συνοδοιπόρος του Νεόφυτου στην περιοδεία στη Ρωσία και εργάστηκε ακατάπαυστα στο πλευρό του ηγούμενου για τη σωτηρία της Μονής. Ο Γέρων Νεόφυτος εκοιμήθη ένα χρόνο αργότερα, την παραμονή του Ακαθίστου του 1907, αφήνοντας πίσω του το μοναστήρι σε περίοδο ακμής με εβδομήντα περίπου μοναχούς, οι περισσότεροι εκ των οποίων είχαν καταγωγή από τη Μικρά Ασία. Η Σιμωνόπετρα μετά την Απελευθέρωση του Αγίου Όρους από τους Τούρκους Στις 2 Νοεμβρίου του 1912 το Άγιον Όρος απελευθερώνεται από τον τουρκικό ζυγό, με επέμβαση του ελληνικού στόλου με το θωρηκτό «Αβέρωφ». Λίγα χρόνια αργότερα, το 1919 και σε ηλικία μόλις 52 ετών, ηγούμενος Ιωαννίκιος εκοιμήθη, παρχωρώντας τη θέση του στον ηγούμενο Ιερώνυμο, μία σημαντική προσωπικότητα για την πορεία της Μονής. Ωστόσο, το ζήτημα με την αλλαγή του ημερολογίου δίχασε τη Μονή και οδήγησε στην έξωση του γέροντα Ιερώνυμου. Μετά από 43 χρόνια αδιάκοπης δράσης στη Σιμωνόπετρα, ο Ιερώνυμος μεταφέρεται το 1931 ως πνευματικός στον Ιερό Ναό της Αναλήψεως στην Αθήνα, ναός ο οποίος είναι μετόχι της Σιμωνόπετρας. Ο Γέρων Ιερώνυμος κοιμήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1957, αλλά το μνήμα του στο μετόχι της Αναλήψεως έμεινε κενό. Τα ιερά λείψανα του ηγούμενου της Σιμωνόπετρας επέστρεψαν στα πάτρια εδάφη, στη Σιμωνόπετρα, κι έμειναν ως παρακαταθήκη για την πορεία της Μονής. Η Σιμωνόπετρα κατά την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής Τα χρόνια της γερμανικής κατοχής ολόκληρο το Άγιον Όρος υπέφερε, αντιμετωπίζοντας πολλά προβλήματα, μεταξύ των οποίων και λειψανδρία. Η λειψανδρία αυτή δημιούργησε την ανάγκη για έναν εξωτερικό πνευματικό, ο οποίος θα εξομολογούσε τους πατέρες. Την περίοδο εκείνη, η Σιμωνόπετρα είχε την ευλογία να φιλοξενεί τον πρώην Γρηγοριάτη π. Γελάσιο, ο οποίος δρούσε ως αρσανάρης, παρά τους κινδύνους που εγκυμονούσε αυτή η θέση. Μεταξύ άλλων, ο γέρο-Γελάσιος είχε την τύχη και ευλογία να μεταφέρει με τη βάρκα του τον Άγιο Σωφρόνιο, από τις σπηλιές του Αγίου Παύλου, όπου ασκήτευε, για να εξομολογήσει τους πατέρες. Ο Άγιος Σωφρόνιος δεν είναι άλλος από τον μετέπειτα κτήτορα της Μονής Τιμίου Προδρόμου του Essex. Μια νέα περίοδος ακμής για τη Σιμωνόπετρα Τον Σεπτέμβριο 1973, υπό την πνευματική καθοδήγηση του Αρχιμ. Αιμιλιανού, εγκαθίσταται στη Σιμωνόπετρα μία αδελφότητα μοναχών, οι οποίοι μέχρι πρότινος ζούσαν στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως των Μετεώρων και αναζητούσαν ένα πιο ήσυχο μέρος για προσευχή και άσκηση. Ο πάτερ Αιμιλιανός ανέλαβε την αναδιοργάνωση και την φροντίδα των νέων μοναχών, δημιουργώντας ένα ισχυρό κοινόβιο με αφοσίωση και σεβασμό στη μοναχική παράδοση. Σεβόμενος το Τυπικό της Εκκλησίας και με την κατάλληλη καλλιέργεια του νεανικού ενθουσιασμού που διακατείχε την αδελφότητα, ο πάτερ Αιμιλιανός κατάφερε να επαναφέρει τη Σιμωνόπετρα σε ακμάζουσα περίοδο. Το 1995 η υγεία του γέροντα Αιμιλιανού κλονίζεται και ο ίδιος αναγκάζεται να εγκαταλείψει το Άγιον Όρος. Πότε εορτάζει η Ιερά Μονή Σιμωνόπετρας Η Ιερά Μονή Σιμωνόπετρας εορτάζει τρεις φορές το χρόνο, με το παλαιό ημερολόγιο, όπως και όλα τα μοναστήρια του Αγίου Όρους: στις 25 Δεκεμβρίου στη Γέννηση του Ιησού Χριστού, στις 28 Δεκεμβρίου εορτή του κτήτορα Οσίου Σίμωνα και στις 22 Ιουλίου, εορτή της Αγίας Mαρίας Μαγδαληνής. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι στο σκευοφυλάκιο της Ιεράς Μονής Σιμωνόπετρας φυλάσσεται η αριστερή χείρα της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής και Μυροφόρου εδώ και 2.000 χρόνια. Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή, τιμάται ως συνκτητόρισσα της Σιμωνόπετρας. Μετόχια της Ιεράς Μονής Σιμωνόπετρας Η Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας κατέχει πολλά μετόχια, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στη Γαλλία: το Mετόχι του Aγίου Xαραλάμπους στη Θεσσαλονίκη, το Mετόχι της Aναλήψεως του Kυρίου στον Βύρωνα Αττικής, το Mετόχι των Aγίων Αρτεμίου και Aντύπα στη Σίφνο, το Mετόχι της Παναγίας της Tρύγης στο Προπούλι Λήμνου, με την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, το Μετόχι του Ευαγγελισμού στην Ορμύλια Χαλκιδικής, το Ιερό Ησυχαστήριο του Oσίου Nικοδήμου στον Πεντάλοφο Γουμένισσας, όπου φυλάσσεται η εικόνα της Παναγίας της Μικρασιάτισσας από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας. Στην Γαλλία έχει το Mετόχι του Aγίου Aντωνίου, νότια της πόλης Λυών, το Mετόχιον της Aγίας Σκέπης στο Solan, στα νότια της Γαλλίας και το Mετόχιον της Mεταμορφώσεως του Σωτήρος στην κεντρική Γαλλία, στην περιοχή Terasson νοτία της πόλης Λιμόζ. Η Βιβλιοθήκη και τα κειμήλια της Μονής Σιμωνόπετρας Μετά την φωτιά που έκαψε τη Βιβλιοθήκη της Μονής, σήμερα σώζονται μονάχα 42 περγαμηνά του 10ου και 14ου αιώνα, καθώς και 210 χάρτινοι κώδικες τους 14ου και 19ου αιώνα. Στα κειμήλια της Μονής, συγκαταλέγονται πολλά λείψανα Αγίων, όπως του Αγίου Παύλου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, του Αγίου Κηρύκου, του Αγίου Διονύσιου του Αρεοπαγίτη και του Αγίου μάρτυρος Σεργίου. Το σημαντικότερο ίσως κειμήλιο θεωρείται η αριστερά χείρα της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής. Επικοινωνία με τη Μονή Σιμωνόπετρας: Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 23770 23254, 23750 94098 Email: [email protected]

Ιερά Μονή της Μεγίστης Λαύρας: η παλαιότερη Μονή και πρώτη στην ιεραρχία του Αγίου Όρους

Πού βρίσκεται η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας Η Ιερά Μονή της Μεγίστης Λαύρας βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της Αθωνικής Χερσονήσου πάνω σε ένα πλάτωμα βράχου. Η Μονή απέχει από την ακτή, δηλαδή από τον αρσανά, περίπου 20 λεπτά με τα πόδια, ενώ από την πρωτεύουσα, τις Καρυές, απέχει περίπου 1,5 ώρα με το αυτοκίνητο, είτε με τα πόδια 7 ώρες πεζοπορίας. Εδώ και δέκα αιώνες, η Ιερά Μονή της Μεγίστης Λαύρας βρίσκεται στην πρώτη θέση στην ιεραρχική κατάταξη των μοναστηριών του Αγίου Όρους. Επιπλέον, είναι η μεγαλύτερη Μονή σε έκταση, με συνολικά 72.000 στρέμματα, εντός των οποίων έχει κατασκευαστεί και ελικοδρόμιο. Το μοναστήρι είναι από τα πιο επιβλητικά του Αγίου Όρους, διαθέτει οχυρωματικούς πύργους, καθώς και ειδικές κατασκευές για την αντιμετώπιση των πειρατικών επιδρομών. Ουσιαστικά, επρόκειτο για τις «ζεματίστρες» στις εισόδους της Μονής, απ’ όπου οι μοναχοί έριχναν καυτό λάδι, όταν οι πειρατές εισέβαλλαν στο μοναστήρι. Έξω από το μοναστήρι βρίσκεται ο νερόμυλος, το κοιμητήριο, καλλιεργήσιμες εκτάσεις και το ασκητήριο του Οσίου Αθανασίου του Αθωνίτη ψηλά στο βουνό. Πότε ιδρύθηκε η Ιερά Μονή της Μεγίστης Λαύρας και ποιος είναι ο ιδρυτής της Η Ιερά Μονή της Μεγίστης Λαύρας ιδρύθηκε το έτος 963 μ.Χ. πάνω στα ερείπια της αρχαία πόλης Ακρόαθως, από τον Όσιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη. Ο Αθανάσιος εργαζόταν ως καθηγητής στην Κωνσταντινούπολη και το 957 μ.Χ. αποφάσισε να μεταβεί στο Άγιον Όρος. Προσωπικός φίλος του Αθανασίου ήταν ο στρατηγός Νικηφόρος Φωκάς, ο οποίος πρόσφερε στον Αθανάσιο χρηματική βοήθεια για να χτίσει το μοναστήρι. Μάλιστα, όταν ο Νικηφόρος Φωκάς έγινε αυτοκράτορας, η Λαύρα έγινε Βασιλική Μονή και έλαβε πλούσιες επιχορηγήσεις. Περίοδοι ακμής και παρακμής της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Από την ίδρυσή της, η Μεγίστη Λαύρα ακολούθησε την οργάνωση των μεγάλων κοινοβιακών μοναστηριών, γεγονός που προκάλεσε τη δυσαρέσκεια και αντίδραση των παραδοσιακών ερημιτών του Αγίου Όρους. Τελικά, ορίστηκε ένα νέο σύστημα οργάνωσης, το οποίο επέτρεπε τη συνύπαρξη του αναχωρητικού και του κοινοβιακού συστήματος. Έτσι, η Ιερά Μονή της Μεγίστης Λαύρας αποτέλεσε το πρώτο μεγάλο κοινόβιο στην Αθωνική χερσόνησο, ξεκινώντας με 80 μοναχούς. Ουσιαστικά, η Μεγίστη Λαύρα θεωρείται το μοναστηριακό ξεκίνημα στο Άγιον Όρος και ο Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης θεωρείται ο θεμελιωτής του κοινοβιακού μοναχισμού. Η Ιερά Μονή της Μεγίστης Λαύρας βίωσε μεγάλες περιόδους ακμής και φιλοξένησε μεγάλο αριθμό μοναχών ανά τους αιώνες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ισχύος του μοναστηριού είναι ότι στα τέλη του 10ου αιώνα η Μεγίστη Λαύρα μετρούσε 160 μοναχούς, ενώ τον 11ο αιώνα ο αριθμός αυτός αυξήθηκε στους 700. Ο «χρυσός» αιώνας της Μεγίστης Λαύρας και η πτώση Τον 14ο αιώνα υπήρξε η μεγαλύτερη και πιο ουσιαστική περίοδος άνθησης της Μονής. Την περίοδο αυτή πολλοί σημαντικοί Άγιοι πατέρες αποφάσισαν να μονάσουν στην Ιερά Μονή της Μεγίστης Λαύρας, μεταξύ των οποίων και ο μεγάλος ησυχαστής Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Ωστόσο, κατά τον 15ο αιώνα η Μονή κινδύνευσε πολλές φορές, από αλλεπάλληλες πειρατικές επιθέσεις, επιδρομές και καταστροφές. Οι δυσμενείς συνθήκες που βίωσε η Μονή οδήγησαν στην υιοθέτηση του ιδιόρρυθμου τρόπου λειτουργίας, ώστε να καταφέρει να κρατηθεί ζωντανή. Την περίοδο εκείνη, οι μοναχοί της Μεγίστης Λαύρας αξιοποίησαν τα ευνοϊκά προνόμια και τη σχέση που είχαν χτίσει με τους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες και κατάφεραν να ορθοποδήσουν σχετικά σύντομα. Αρχικά, επισκεύασαν τα κατεστραμμένα κτίρια και στη συνέχεια κόσμησαν εκ νέου το Καθολικό και τα Παρεκκλήσια με αγιογραφίες. Έτσι, τον Μάρτιο του 1575 η Μονή επανήλθε στο κοινοβιακό σύστημα με Σιγίλλιο του Πατριάρχου Ιερεμία του Γ΄. Η νέα περίοδος ακμής της Μεγίστης Λαύρας Η νέα φάση ακμής του μοναστηριού διήρκησε μέχρι τον 18ο αιώνα. Το διάστημα αυτό η Μεγίστη Λαύρα απέκτησε τόση ισχύ, ώστε βοηθούσε και τα υπόλοιπα μοναστήρια καταβάλλοντας τους φόρους για λογαριασμό τους. Στα τέλη του 18ου η Μονή πέφτει ξανά σε παρακμή και οδηγείται πάλι στην ιδιορρυθμία, ως μία έσχατη λύση για να επιβιώσει. Αξίζει να σημειωθεί ότι στα μέσα του 18ου αιώνα ιδρύθηκε στη Μονή το πρώτο τυπογραφικό εργαστήριο στον Ελλαδικό χώρο. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 η Μονή της Μεγίστης Λαύρας είχε 117 μοναχούς και 448 εξαρτηματικούς (ερημίτες, σκητιώτες και κελιώτες). Μάλιστα, πολλοί από τους μοναχούς συμμετείχαν ενεργά στην Επανάσταση. Μέχρι σήμερα, έχουν μονάσει στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας περισσότεροι από εξήντα άγιοι της Εκκλησίας μας. Το Καθολικό της Μεγίστης Λαύρας Το Καθολικό της Μονής χτίστηκε το διάστημα 963 – 1003 μ.Χ. με επιχορηγήσεις των αυτοκρατόρων Νικηφόρου Φωκά και Ιωάννου Τσιμισκή. Πρόκειται για το πρώτο Καθολικό που χτίστηκε στο Άγιον Όρος και ουσιαστικά λειτούργησε ως πρότυπο για τους ναούς που χτίστηκαν τα επόμενα χρόνια στην Αθωνική χερσόνησο. Στο εσωτερικό υπάρχουν εξαίσιες τοιχογραφίες από τον Κρητικό αγιογράφο Θεοφάνη, οι οποίες χρονολογούνται από το 1535. Το Καθολικό είναι χτισμένο στο κέντρο της αυλής και τιμάται στην Κοίμηση του Οσίου Αθανασίου του Αθωνίτη (5 Ιουλίου), ο οποίος όταν το έχτισε αρχικά, το είχε αφιερώσει στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Στο Καθολικό είναι προσαρτημένα τα δύο μεγάλα παρεκκλήσια του μοναστηριού, αυτό των Αγίων Σαράντα, όπου βρίσκεται ο τάφος του Μέγα Αθανασίου, καθώς και το παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου. Επιπλέον, στο Καθολικό φυλάσσεται ένας Σταυρός Λιτανείας που χρονολογείται τον 10ο αιώνα, λείψανα εκατό Αγίων, φορητές εικόνες, χρυσοποίκιλτα ιερά Σκεύη, Άμφια και παλαιά λειτουργικά βιβλία. Επιπλέον, στον περίβολο της Μονής βρίσκεται ο ναός της Παναγίας της Κουκουζέλισσας, που θεωρείται ως το δεύτερο Καθολικό της Μονής. Η Παναγία Κουκουζέλισσα τιμάται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου. Η Βιβλιοθήκη της Μονής Μεγίστης Λαύρας H Βιβλιοθήκη της Μεγίστης Λαύρας θεμελιώθηκε από τον Όσιο Αθανάσιο, κτήτορα της Μονής. Αρχικά, η Βιβλιοθήκη στεγαζόταν μέσα στο Καθολικό, στο παλιό Ηγουμενείο και στον Πύργο του Τσιμισκή. Από το 1870 όμως, μέχρι και σήμερα, όλα τα βιβλία και χειρόγραφα φυλάσσονται σε ένα κτίριο στα ανατολικά του Καθολικού. Από τους πρώτους αιώνες που οργανώθηκε η Βιβλιοθήκη, λειτούργησε και «Σκριπτόριο», δηλαδή ένα εργαστήριο όπου οι μοναχοί έκαναν την αντιγραφή των Κωδίκων. Σήμερα, η συλλογή της Μεγίστης Λαύρας αποτελείται από 3.000 Κώδικες, 700 εκ των οποίων είναι σε περγαμηνή και οι υπόλοιποι χάρτινοι. Μάλιστα, δώδεκα από τις περγαμηνές χρονολογούνται αρκετούς αιώνες μακριά και διαθέτουν μεγαλογράμματη γραφή και όμορφες μικρογραφίες, εξαιρετικής βυζαντινής τέχνης. Η Βιβλιοθήκη της Μεγίστης Λαύρας συγκαταλέγεται ανάμεσα στις τρεις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες σε βυζαντινά χειρόγραφα. Επιπλέον, στη Βιβλιοθήκη της Μονής φυλάσσονται 200 Αυτοκρατορικά Χρυσόβουλα και περίπου 20.000 ελληνικά, βυζαντινά και μεταβυζαντινά έγγραφα. Εξίσου μεγάλος είναι και ο αριθμός των επίσημων εγγράφων άλλων χωρών, τα οποία χρονολογούνται από τον 14ο μέχρι τον 19ο αιώνα: περίπου 10.000 τουρκικά, ρουμανικά, σλαβικά, λατινικά και αραβικά έγγραφα. Τα στοιχεία αυτά κατατάσσουν τη συλλογή της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας ως τη μεγαλύτερη του Αγίου Όρους. Τα κειμήλια της Μονής Μεγίστης Λαύρας στο Σκευοφυλάκιο Στο Σκευοφυλάκιο της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας φυλάσσονται πολύτιμα κειμήλια που μαρτυρούν την ιστορία πολλών αιώνων. Ανάμεσα στα πιο σημαντικά κειμήλια θεωρούνται το στέμμα και το Ευαγγέλιο του Νικηφόρου Φωκά, καθώς και το αυτοκρατορικό του ένδυμα, ο «σάκκος». Επιπρόσθετα, στη Μονή φυλάσσεται το ραβδί του Αγίου Αθανασίου και πολλά λείψανα Αγίων. Η σημαντικότερη εικόνα της Μονής είναι αυτή της Υπεραγίας Θεοτόκου της Κουκουζέλισσας, καθώς και της Παναγίας Οικονόμισσας. Επιπλέον, στη Μονή φυλάσσεται εικόνα του Σωτήρος από το 843 μ.Χ., εικόνα του Ιωάννου του Θεολόγου, η αγία εικόνα της Θεοτόκου Κτιτορικής και η εικόνα του θαύματος που έγινε από τον Άγιο Αθανάσιο. Η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας διαθέτει εκατοντάδες κελιά, ενώ κατοικούνται ανά διαστήματα περίπου σαράντα πέντε από αυτά. Τα κελιά της Μονής βρίσκονται στις περιοχές Προβάτα, Μορφωνού, Κερασιά, Άγιος Νείλος και στις Καρυές. Τα Ησυχαστήρια της Μονής βρίσκονται στις περιοχές Κατουνάκια, Καρούλια, Άγιος Βασίλειος, Βουλευτήρια και Βίγλα. Τέλος, η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας έχει δέκα Ιερά Καθίσματα στην ευρύτερη περιοχή της. Επικοινωνία με τη Μονή Μεγίστης Λαύρας: Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 2377 0 22586 & 2377 0 23754 Email: [email protected]

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως Αιγίνης: ο Βίος του Αγίου - εορτάζει 9 Νοεμβρίου

Πότε γεννήθηκε ο Άγιος Νεκτάριος και ποιο ήταν το πραγματικό του όνομα Ο Άγιος Νεκτάριος γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου του 1846 μ.Χ. στη Σηλυβρία της Θράκης από τον Δήμο και τη Βασιλική Κεφαλά και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά τους. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος. Πώς έζησε τα πρώτα χρόνια και πότε έγινε μοναχός Σε ηλικία 14 ετών, μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος και κατόπιν ως παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου. Στη συνέχεια, πήγε στη Χίο, όπου χρημάτισε δημοδιδάσκαλος στο χωριό Λίθειο από το 1866 μ.Χ. μέχρι το 1876 μ.Χ. Το 1876 μ.Χ. εκάρη μοναχός στη Νέα Μονή Χίου με το όνομα Λάζαρος. Ένα χρόνο αργότερα, στις 15 Ιανουαρίου 1877 μ.Χ. χειροτονήθηκε διάκονος με το όνομα Νεκτάριος, από τον Μητροπολίτη Χίου Γρηγόριο (1860 - 1877 μ.Χ.), και ανέλαβε τη Γραμματεία της Μητροπόλεως. Οι σπουδές του Αγίου Νεκταρίου – Η ζωή στην Αθήνα και στην Αίγυπτο Το 1881 μ.Χ. ήλθε στην Αθήνα, όπου με έξοδα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου Δ' (1870 - 1899 μ.Χ.), σπούδασε Θεολογία και πήρε το πτυχίο του το 1885 μ.Χ. Έπειτα, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Σωφρονίου Δ', τον χειροτόνησε το 1886 μ.Χ. πρεσβύτερο και του έδωσε τα καθήκοντα του γραμματέα και Ιεροκήρυκα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Διετέλεσε επίσης Πατριαρχικός Επίτροπος στο Κάιρο. Ο Άγιος Νεκτάριος χειροτονείται Μητροπολίτης Πενταπόλεως Στις 15 Ιανουαρίου 1889 μ.Χ., χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Πενταπόλεως. Η δράση του ως Μητροπολίτου ήταν καταπληκτική και ένεκα αυτού ήταν βασικός υποψήφιος του πατριαρχικού θρόνου Αλεξανδρείας. Λόγω όμως αισχρών συκοφαντιών προς τον Πατριάρχη Σωφρόνιο, ο ταπεινόφρων Νεκτάριος, για να μη λυπήσει τον γέροντα Πατριάρχη, επέστρεψε στην Ελλάδα (1889 μ.Χ.). Η επιστροφή του Αγίου Νεκταρίου στην Ελλάδα Διετέλεσε Ιεροκήρυκας Ευβοίας, Φθιώτιδος και Φωκίδας και διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής στην Αθήνα (1894 - 1904 μ.Χ.). Μετά τον θάνατο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου (1899 μ.Χ.), ο Νεκτάριος εκλήθη να τον διαδεχθεί, αλλά ο Άγιος αρνήθηκε. Η Μονή του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα Το 1904 μ.Χ. ίδρυσε γυναικεία Μονή στην Αίγινα, της οποίας ανέλαβε προσωπικά τη διοίκηση, αφού εγκαταβίωσε εκεί το 1908 μ.Χ., μετά την παραίτηση του από τη Ριζάρειο Σχολή. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά για το Μοναστήρι που ίδρυσε ο Άγιος Νεκτάριος στην Αίγινα και το σπίτι όπου ζούσε (φωτογραφικό υλικό). Έγραψε αρκετά συγγράμματα, κυρίως βοηθητικά του θείου κηρύγματος. Η ταπεινοφροσύνη του και η φιλανθρωπία του υπήρξαν παροιμιώδεις. Πότε πέθανε ο Άγιος Νεκτάριος και πού είναι ο τάφος του Ο Άγιος Νεκτάριος πέθανε το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου 1920 μ.Χ. και ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στην Αίγινα. Ο Άγιος Νεκτάριος επιτέλεσε πολλά θαύματα, πριν αλλά και μετά τον θάνατο του. Η ανακομιδή των Ιερών λειψάνων του έγινε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1953 μ.Χ. και στις 20 Απριλίου του 1961 μ.Χ. με Πράξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, διακηρύχτηκε Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Άγιος Νεκτάριος θεωρείται προστάτης των φτωχών, των αδυνάτων και όσων αναζητούν εργασία. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε προσευχή του Αγίου Νεκταρίου προς την Παναγία. Ἀπολυτίκιον Τῆς ἐρήμου πολίτης. Σηλυβρίας τὸν γόνον καὶ Αἰγίνης τὸν ἔφορον, τὸν ἐσχάτοις χρόνοις φανέντα ἀρετῆς φίλον γνήσιον, Νεκτάριον τιμήσωμεν πιστοί, ὡς ἔνθεον θεράποντα Χριστοῦ, ἀναβλύζει γὰρ ἰάσεις παντοδαπὰς τοῖς εὐλαβῶς κραυγάζουσι. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ θαυματώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα. Εδώ μπορείτε να βρείτε όλες τις εικόνες με τον Άγιο Νεκτάριο Αιγίνης.

Μοναστήρι Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα: το Σπίτι όπου ζούσε ο Άγιος Νεκτάριος και ο Τάφος του (φωτογραφίες)

Πού βρίσκεται η Ιερά Μονή του Αγίου Νεκταρίου Η Ιερά Μονή Αγίας Τριάδας – Αγίου Νεκταρίου βρίσκεται στην Αίγινα, στην περιοχή Ξάντος, κοντά στο χωριό Κοντός. Η πρόσβαση στο μοναστήρι μπορεί να γίνει είτε με αυτοκίνητο, είτε με λεωφορείο ή ταξί, καθώς απέχει μόλις 6 χλμ. από το λιμάνι. Η ιστορία του μοναστηριού Η ιστορία του μοναστηριού χάνεται στα χρόνια του Βυζαντίου, όπου στο σημείο εκείνο υπήρχε μοναστήρι αφιερωμένο στην Ζωοδόχο Πηγή. Στο μοναστήρι αυτό είχε ασκητέψει η Οσία Αθανασία, ωστόσο με το πέρασμα των χρόνων εγκαταλείφθηκε. Το 1904 ο Άγιος Νεκτάριος αποφάσισε να αναστηλώσει το μοναστήρι και να στεγάσει εκεί τη Μονή της Αγίας Τριάδας. Οι εργασίες για την αναστήλωση της Μονής διήρκησαν από το 1904 έως και το 1907. Ένα χρόνο αργότερα, το 1908, ο Άγιος Νεκτάριος έφυγε από τη διεύθυνση της Ριζαρείου Σχολής και αποσύρθηκε στη Μονή. Πού ζούσε ο Άγιος Νεκτάριος: το σπίτι του Αγίου Νεκταρίου Ο Άγιος Νεκτάριος έζησε τα τελευταία 12 χρόνια της ζωής του στο μοναστήρι, από το 1908 έως και το 1920. Για την ακρίβεια, ζούσε σε ένα μικρό σπιτάκι έξω από τα όρια της μονής, καθώς το μοναστήρι ήταν γυναικείο. Το σπιτάκι του Αγίου Νεκταρίου σώζεται ακόμη και σήμερα και είναι ανοιχτό προς τους προσκυνητές. Εκεί οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά τα προσωπικά αντικείμενα του Αγίου, το μέρος όπου προσευχόταν και έγραφε τα συγγράμματά του, καθώς και τα αναρίθμητα αφιερώματα των πιστών. Εδώ μπορείτε να βρείτε όλες τις εικόνες με τον Άγιο Νεκτάριο Αιγίνης. Ο Τάφος του Αγίου Νεκταρίου: η λάρνακα με τα λείψανα του Αγίου Το 1908 ο Άγιος Νεκτάριος είχε εγκαινιάσει τον Ναό της Αγίας Τριάδας. Σήμερα, πλάι στον ναό αυτό υπάρχει ακόμη ένας ναός, αφιερωμένος στον Άγιο Νεκτάριο. Κοντά στο σημείο εκείνο βρίσκεται και το εκκλησάκι με τον τάφο του Αγίου. Ο Άγιος Νεκτάριος πέθανε από την επάρατη νόσο, το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου 1920. Το σώμα του Αγίου παρέμεινε άφθαρτο για 21 ολόκληρα χρόνια. Σχεδόν 40 χρόνια αργότερα, στις 20 Απριλίου του 1961, με Πράξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου διακηρύχτηκε Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε προσευχή του Αγίου Νεκταρίου προς την Παναγία. Πότε εορτάζει η Μονή Αγίας Τριάδας - Αγίου Νεκταρίου Η Ιερά Μονή Αγίας Τριάδας εορτάζει δύο φορές: στις 3 Σεπτεμβρίου, όταν έγινε η ανακομιδή των ιερών λειψάνων του Αγίου Νεκταρίου το 1963, και στις 9 Νοεμβρίου στην κοίμηση του Αγίου. Επίσκεψη στη Μονή Αγίας Τριάδας - Αγίου Νεκταρίου Όπως σε όλα τα μοναστήρια της χώρας μας, έτσι και στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδας οι επισκέπτες οφείλουν να σεβαστούν τον κώδικα ενδυματολογίας, δηλαδή να φορούν μακριά ρούχα (όχι κοντά παντελόνια, ανοιχτές μπλούζες και κοντά φορέματα). Επιπλέον, το μοναστήρι διαθέτει κάποια δωμάτια-ξενώνες για να φιλοξενήσουν τους πιστούς κατά τη διάρκεια της νύχτας. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να επικοινωνήσετε αυτοπροσώπως με τη Μονή για να λάβετε περισσότερες πληροφορίες για τη διαθεσιμότητα. Επικοινωνία με τη Μονή Αγίας Τριάδας - Αγίου Νεκταρίου Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2297053800, 2297053803, 2297053806 email: [email protected] Ωράριο της Μονής: καθημερινά 6:00 το πρωί με 7:30 το απόγευμα Το ωράριο ενδέχεται να τροποποιηθεί σύμφωνα με τις ανάγκες του μοναστηριού. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην επίσημη σελίδα της Μονής στο facebook κάνοντας κλικ εδώ. Ἀπολυτίκιον Τῆς ἐρήμου πολίτης. Σηλυβρίας τὸν γόνον καὶ Αἰγίνης τὸν ἔφορον, τὸν ἐσχάτοις χρόνοις φανέντα ἀρετῆς φίλον γνήσιον, Νεκτάριον τιμήσωμεν πιστοί, ὡς ἔνθεον θεράποντα Χριστοῦ, ἀναβλύζει γὰρ ἰάσεις παντοδαπὰς τοῖς εὐλαβῶς κραυγάζουσι. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ θαυματώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Εικόνα με την Παναγία και τον Άγιο Νεκτάριο

Ο ωραιότερος ύμνος προς την Παναγία: Αγνή Παρθένε Δέσποινα του Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης (στίχοι)

Ένας μοναδικός ύμνος προς την Παναγία, ποίημα του Αγίου Νεκταρίου που το έγραψε μετά από την εμφάνιση της Θεοτόκου στο μοναστήρι της Αίγινας. Σύμφωνα με την παράδοση Θεοτόκος ζήτησε από τον Άγιο να γράψει έναν ξεχωριστό ύμνο, αφιερωμένο στην ίδια κι έτσι δημιουργήθηκε ο περίφημος ύμνος «Ἁγνὴ Παρθένε Δέσποινα». Οι πατέρες της Ιεράς Μονής Σιμωνόπετρας στο Άγιον Όρος μελοποίησαν και έψαλλαν τον ύμνο προς τη Θεοτόκο, κάνοντάς τον γνωστό σε όλον τον ορθόδοξο κόσμο. Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε - στίχοι (Ἀπὸ Ὠδὴ β') Ἦχος πλ.α΄ Ἁγνὴ Παρθένε Δέσποινα, Ἄχραντε Θεοτόκε, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Παρθένε Μήτηρ Ἄνασσα, Πανένδροσέ τε πόκε, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Ὑψηλοτέρα οὐρανῶν, ἀκτίνων λαμπροτέρα, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Χαρὰ Παρθενικῶν Χορῶν, Ἀγγέλων ὑπερτέρα, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Ἐκλαμπροτέρα οὐρανῶν, φωτὸς καθαρωτέρα, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Τῶν οὐρανίων στρατιῶν, πασῶν ἁγιωτέρα, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. (Ἀπὸ Ὠδὴ ε') Μαρία Ἀειπάρθενε, Κόσμου παντὸς Κυρία, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Ἄχραντε Νύμφη πάναγνε, Δέσποινα Παναγία, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Μαρία Νύμφη Ἄνασσα, χαρᾶς ἡμῶν αἰτία, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Κόρη σεμνὴ Βασίλισσα, Μήτηρ ὑπεραγία, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Τιμιωτέρα Χερουβείμ, ὑπερενδοξοτέρα, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Τῶν ἀσωμάτων Σεραφείμ, τῶν Θρόνων ὑπερτέρα, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. (Ἀπὸ Ὠδὴ δ') Χαῖρε τὸ ᾆσμα Χερουβείμ, χαῖρε ὕμνος Ἀγγέλων, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Χαῖρε ᾠδὴ τῶν Σεραφείμ, χαρὰ τῶν Ἀρχαγγέλων, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Χαῖρε εἰρήνη καὶ χαρά, λιμὴν τῆς σωτηρίας, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Παστὰς τοῦ Λόγου ἱερά, ἄνθος τῆς ἀφθασίας, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Χαῖρε Παράδεισε τρυφῆς, ζωῆς τε αἰωνίας, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Χαῖρε τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, Πηγὴ ἀθανασίας, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. (Ἀπὸ Ὠδὴ ε') Σὲ ἱκετεύω Δέσποινα, Σὲ νῦν ἐπικαλοῦμαι, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Σὲ δυσωπῶ Παντάνασσα, Σὴν χάριν ἑξαιτοῦμαι, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. (Ἀπὸ Ὠδὴ β') Κορὴ σεμνὴ καὶ ἄσπιλε, Δέσποινα Παναγία, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. ἐπάκουσόν μου ἄχραντε, κόσμου παντὸς Κυρία, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. (Ἀπὸ Ὠδὴ ε') Ἀντιλαβοῦ μου ρύσαι με, ἀπὸ τοῦ πολεμίου, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Καὶ κληρονόμον δεῖξον με, ζωῆς τῆς αἰωνίου, Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε. Εδώ μπορείτε να βρείτε όλες τις εικόνες με τον Άγιο Νεκτάριο Αιγίνης. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε πληροφορίες για το Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα και το σπίτι όπου ζούσε (φωτογραφικό υλικό). Εδώ μπορείτε να διαβάσετε για τον βίο του Αγίου Νεκταρίου.

Άγιος Νικόλαος Προστάτης των Ναυτικών: Ο βίος και το θαύμα - εορτάζει 6 Δεκεμβρίου

Πού και πότε έζησε ο Άγιος Νικόλαος ο Μυροβλήτης Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στην πόλη Πάταρα της Λυκίας στην Μικρά Ασία κατά τον 3ο αιώνα μ.Χ. από γονείς ευσεβείς χριστιανούς και εύπορους, οι οποίοι του μετέδωσαν τις αξίες του Χριστιανισμού. Παρόλο που παραμένει άγνωστη η ακριβής ημερομηνία γέννησής του, έζησε κατά την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284-304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 με 305 μ.Χ.) και του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Πώς ο Άγιος Νικόλαος χρησιμοποίησε την περιουσία του Δυστυχώς σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανός. Το γεγονός αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να κληρονομήσει όλη την περιουσία της οικογένειάς του. Έτσι, του δόθηκε η ευκαιρία να χρησιμοποιήσει την περιουσία του για έργα αγάπης και φιλανθρωπίας, μοιράζοντάς την στους ανθρώπους που το είχαν ανάγκη. Η καλοσύνη του και οι αγνές του προθέσεις αποδεικνύονταν με πράξεις, οι οποίες όμως παρέμεναν κρυφές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η οικονομική βοήθεια που πρόσφερε σε έναν άπορο πατέρα τριών κοριτσιών. Η συμβολή του Αγίου προστάτεψε τα κορίτσια από τη διαφθορά στις δύσκολες στιγμές, όταν ο πατέρας δεν μπορούσε να καλύψει τα προς το ζην. Το αξίωμα του Αγίου Νικολάου ως Αρχιεπίσκοπος Μύρων και η φυλάκισή του Την υπόλοιπη ζωή του αποφάσισε να την αφιερώσει στον ασκητισμό. Με την ξεχωριστή αρετή που διέθετε, τιμήθηκε στην αρχή με το αξίωμα του Ιερέα στα Πάταρα και στη συνέχεια με το αξίωμα του Αρχιεπισκόπου Μύρων. Ωστόσο, το έργο του Αγίου δεν βρήκε σύμφωνους τους τοπικούς άρχοντες, τον Διοκλητιανό και Μάξιμο, οι οποίοι διέταξαν τη σύλληψη και τη φυλάκισή του. Όμως, ακόμη και μέσα στη φυλακή, ο Άγιος Νικόλαος δίδασκε και στήριζε τους χριστιανούς. Μετά την απελευθέρωση του Αγίου Νικολάου και την άνοδο του Μέγα Κωνσταντίνου, ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί κρατούμενοι. Ο Άγιος Νικόλαος επέστρεψε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο και με το αξίωμα που κατείχε, του δόθηκε η ευκαιρία να παρευρεθεί στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο. Εδώ μπορείτε να βρείτε εικόνες με τον Άγιο Νικόλαο τον Μυροβλήτη. Η κοίμηση του Αγίου Νικολάου: πότε πέθανε και πότε γιορτάζει Ο Άγιος Νικόλαος αναπαύθηκε ειρηνικά το 330 μ.Χ. και τη μνήμη του εορτάζουμε στις 6 Δεκεμβρίου. Γιατί ο Άγιος Νικόλαος ονομάστηκε Μυροβλήτης Τα λείψανα του Αγίου Νικολάου προστατεύονταν στην πόλη των Μύρων έως τον 11ο αιώνα, στον ναό που είχε χτιστεί προς τιμήν του. Μετά την πρώτη σταυροφορία, ένας ιερέας τα μετέφερε στην Ιταλία, στην πόλη Μπάρι το 1087 μ.Χ. Από τα λείψανα του Αγίου Νικολάου ανέδυε άγιο μύρο και για τον λόγο αυτό έλαβε τον χαρακτηρισμό Μυροβλήτης. Πού βρίσκονται τα λείψανα του Αγίου Νικολάου Σήμερα, λείψανα του Αγίου Νικολάου φυλάσσονται σε διάφορα σημεία στην Ελλάδα, και σε άλλες χώρες, στη Ρωσία, το Βουκουρέστι και την Ιταλία. Τι είναι τα Νικολοβάρβαρα και ποιοι Άγιοι γιορτάζουν Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, το εορταστικό τριήμερο 4, 5 και 6 Δεκεμβρίου ονομάζεται «Νικολοβάρβαρα», καθώς περιλαμβάνει τις γιορτές της Αγίας Βαρβάρας, του Αγίου Σάββα και του Αγίου Νικολάου αντίστοιχα. Εξαιτίας της ταύτισης της εορτής με τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, οι ημέρες αυτές συχνά σχετίζονται με τον θάνατο, κυρίως στην Πελοπόννησο. «Αϊ Βαρβάρα βαραθρώνει το κρύο, Αϊ Σάββας σαβαρώνει κι Αϊ Νικόλας παραχώνει». Όπως αναφέρεται στη λαϊκή ρήση, η Αγία Βαρβάρα δυναμώνει το κρύο, ο Άγιος Σάββας σαβανώνει και ο Άγιος Νικόλας θάβει. Εδώ μπορείτε να βρείτε χειροποίητη Αγιογραφία από το Άγιον Όρος με τον Άγιο Νικόλαο και την Αγία Βαρβάρα. Γιατί ο Άγιος Νικόλαος θεωρείται Προστάτης των Ναυτικών Η αγιότητα του Αγίου Νικολάου αναγνωρίζεται από την Ορθόδοξη και την Καθολική Εκκλησία. Ο Άγιος Νικόλαος, εκτός από τις αγαθές πράξεις, πραγματοποίησε αναρίθμητα θαύματα, από τα οποία αναδείχθηκε Προστάτης των Ναυτικών και ολόκληρου του Λιμενικού. Το θαύμα του Αγίου Νικολάου Σύμφωνα με την παράδοση, κατά τη διάρκεια ενός θαλάσσιου ταξιδιού που πραγματοποίησε ο Άγιος για να επισκεφτεί και να προσκυνήσει τον τάφο του Κυρίου στους Άγιους Τόπους, ήρθε αντιμέτωπος με δυσκολίες. Ξαφνικά εμφανίστηκε θαλασσοταραχή, προκαλώντας σύγχυση στο πλήρωμα και στους επιβάτες του πλοίου. Μάλιστα, ένας ναυτικός γλίστρησε από το κατάρτι με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του. Παρόλα αυτά, ο Άγιος Νικόλαος με πίστη και προσευχή προς το Θεό, σταμάτησε τη φουρτούνα και η θάλασσα γαλήνεψε. Με τη βοήθεια του Θεού, κατάφερε να αναστήσει τον ναύτη. Μαθαίνοντας για αυτό το θαύμα, πολύς κόσμος πλησίασε τον Άγιο Νικόλαο για να βρει τη σωτήρια του. Βρείτε εδώ: εικόνα με το Θαύμα του Αγίου Νικολάου. Για αυτό το λόγο, η ημέρα εορτής του (6 Δεκεμβρίου) είναι επίσημη αργία για το Πολεμικό Ναυτικό, το Λιμενικό Σώμα, τα πλοία και τις λιμενικές υπηρεσίες. Γιατί ο Άγιος Νικόλαος ονομάστηκε Στρειδάς Κατά τη διάρκεια της εικονομαχίας, πολλοί πιστοί έριχναν εικόνες των Αγίων στη θάλασσα, για να τις διαφυλάξουν από τους εικονομάχους. Μία εξ’ αυτών ήταν η εικόνα του Αγίου Νικολάου. Η ψηφιδωτή εικόνα του Αγίου Νικολάου Στρειδά στη Μονή Σταυρονικήτα Με το πέρασμα του χρόνου, κοντά στη Μονή Σταυρονικήτα στο Άγιον Όρος βρέθηκε η εικόνα του Αγίου Νικολάου. Τυλιγμένη ανάμεσα σε δίχτυα ψαράδων, έπλεε η ιερή εικόνα στη θάλασσα και κατευθυνόταν προς τη Μονή. Η εικόνα ήταν ψηφιδωτή και είχε κολλημένο ένα στρείδι ακριβώς πάνω στο μέτωπο του Αγίου. Στην προσπάθεια των μοναχών να το απωθήσουν, έτρεξε αίμα από την πληγή που άνοιξε το στρείδι. Χάρη σε αυτό το θαύμα, μέχρι και σήμερα, ονομάζεται Άγιος Νικόλαος Στρειδάς. Πού φυλάσσεται η εικόνα του Αγίου Νικολάου Στρειδά Το διάστημα εκείνο ο Πατριάρχης Ιερεμίας ο Παλαιός βοηθούσε στην αναστήλωση της Μονής Σταυρονικήτα μετά από μία σφοδρή πυρκαγιά. Όταν αντίκρισε το θαύμα, αποφάσισε να αφιερώσει τη Μονή προς τιμήν του Αγίου Νικολάου. Η εικόνα του Αγίου Νικολάου του Στρειδά θεωρείται μία από τις πιο θαυματουργές εικόνες του Αγίου Όρους και το στρείδι διατηρείται ως ιερό κειμήλιο. Εδώ μπορείτε να βρείτε το άρθρο για την Ιερά Μονή Σταυρονικήτα.

Πιστοί με αναμμένα κεριά μέσα σε εκκλησία σε σκοτεινή ατμόσφαιρα.

Προσευχή από τη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου

Η γνήσια προσευχή από τη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου Ο ευλόγων τους ευλογούντας σε,Κύριε, και αγιάζων τους επί Σοιπεποιθότας, σώσον τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου.Το πλήρωμα της εκκλησίας σου φύλαξον,αγίασον τους αγαπώντας την ευπρέπειαντου οίκου σου. Συ αυτούς αντιδόξασον τη θεϊκή σου δυνάμει και μη εγκαταλείπηςημάς τους ελπίζοντας επί σε.Ειρήνη τω κόσμω σου δώρησον, ταις Εκκλησίαις σου, τοις ιερεύσι, τοις άρχουσι ημών, τω στρατώ και παντί τω λαώ σου.Ότι πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον, άνωθεν εστί καταβαίνον εκ σουτου Πατρός των φώτων και σοιτην δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί καιτω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι,νυν και αεί και εις τους αιώναςτων αιώνων.Αμήν. Εδώ μπορείτε να βρείτε εικόνες με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Μάθε να Δοξάζεις το Θεό - από τον Ιερό Χρυσόστομο

Το εντυπωσιακό “πλωτό” Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου στο Πόρτο Λάγος

Πού βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου και το παρεκκλήσι της Παναγίας Παντάνασσας Η Μονή του Αγίου Νικολάου είναι κτισμένη σε ένα νησάκι στο Πόρτο Λάγος και μαζί με το παρεκκλήσι της Παναγίας Παντάνασσας αποτελούν το μοναστηριακό συγκρότημα στη λιμνοθάλασσα του Πόρτο Λάγος. Στο σημείο ακριβώς που ενώνεται η λίμνη Βιστωνίδα με το Θρακικό πέλαγος συναντάμε το εντυπωσιακό “πλωτό” συγκρότημα που εκτείνεται σε δύο μικρά νησάκια. Τα δύο αυτά νησάκια συνδέονται με ξύλινη γέφυρα, εύκολα προσβάσιμη στους επισκέπτες. Μία επιπλέον πεζογέφυρα ενώνει αυτά τα δύο νησάκια με την στεριά. Αξίζει να αναφερθεί πως πριν δημιουργηθούν οι γέφυρες, οι πιστοί οδηγούνταν με βάρκα προς το ναό για να προσκυνήσουν. Στο ένα νησάκι βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου και στο δεύτερο νησάκι είναι το παρεκκλήσι της Παναγίας Παντάνασσας. Εκεί είναι τοποθετημένο αντίγραφο της θαυματουργής εικόνας της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπεδίου. Εδώ μπορείτε να βρείτε εικόνες με την Παναγία Παντάνασσα. Τι αναφέρει η παράδοση για την ιστορία της Μονής Όπως αναφέρει η παράδοση, κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, η περιοχή Πόρτο Λάγος ανήκε σε έναν μπέη. Λόγω της άρρωστης κόρης του, ζήτησε βοήθεια από έναν ασκητή που ζούσε εκεί. Μόλις ο ασκητής την θεράπευσε, ο μπέης θέλησε να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του και έτσι παραχώρησε την περιοχή στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους. Άλλη παλαιότερη παράδοση αναφέρει πως το Μετόχι του Αγίου Νικολάου εγκαινιάστηκε από τον Πατριάρχη Νεκτάριο με την παρουσία του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Αρκαδίου. Μετά το ναυάγιο του αυτοκράτορα κατά την επιστροφή του από τη Ρώμη, βγήκε αλώβητος χάρη στη βοήθεια της Παναγίας. Αυτό το γεγονός τον οδήγησε να ευχαριστήσει την Παναγία, αφιερώνοντας την περιοχή στη Θεοτόκο. Γιατί ο ναός είναι προς τιμήν του Αγίου Νικολάου Στον χώρο όπου βρίσκεται σήμερα το μοναστηριακό συγκρότημα προϋπήρχε ο Ναός των Αγίων Θεοδώρων, πριν κτιστεί ο Ναός του Αγίου Νικολάου. Το γεγονός αυτό εξηγεί πώς οι εικόνες του τέμπλου του ναού χρονολογούνται από τον 18ο αιώνα. Τα ερείπια του γκρεμισμένου ναού φυλάσσονται έξω από το Πόρτο Λάγος. Κατά την ανέγερση του ναού, λέγεται πως ο Άγιος Νικόλαος εμφανίστηκε και εξέφρασε τη θέλησή του να είναι αυτός ο προστάτης του ναού με τα εξής λόγια: «εγώ θα είμαι ο προστάτης ως θαλασσινός Άγιος». Έτσι, ο ναός κτίστηκε προς τιμήν του. Εδώ μπορείτε να βρείτε εικόνες με τον Άγιο Νικόλαο. Ωράριο λειτουργίας του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου στο Πόρτο Λάγος Το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου είναι ανοιχτό καθημερινά. Το ωράριο λειτουργίας ενδέχεται να έχει διαφοροποιηθεί. Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2541096766 και 2541096722.

Άγιος Φιλάρετος Προστάτης της Μελισσοκομίας - Προσευχή για τα Μελίσσια

Πότε και πού έζησε ο Άγιος Φιλάρετος Ο Άγιος Φιλάρετος γεννήθηκε στις αρχές του 700 μ.Χ. και έζησε στα χρόνια της βασιλείας του Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου (περί το 780 μ.Χ.) και της μητέρας αυτού, Ειρήνης της Αττικής. Καταγόταν από το χωριό Αμνία ή Αμνεία της Γάγγρας (Παφλαγονία) από ευσεβείς γονείς, τον Γεώργιο και την Άννα. Με την γυναίκα του Θεοσεβώ απέκτησαν τρία παιδιά, τον Ιωάννη, την Υπατία και την Ευανθία. Γιατί ο Άγιος Φιλάρετος λεγόταν Ελεήμων Ο Άγιος Φιλάρετος χαρακτηριζόταν από πράξεις ελεημοσύνης και αγαθοεργίας. Με τα χρήματα που έβγαζε από την δουλειά του ως γεωργός, βοηθούσε όποιον το είχε ανάγκη. Έτσι έλαβε το προσωνύμιο ‘ελεήμων’. Πώς ο Άγιος Φιλάρετος έλαβε το αξίωμα του Υπάτου Τον Νοέμβριο του 788 μ.Χ., ο Κωνσταντίνος, ο γιος της βασίλισσας Ειρήνης, παντρεύτηκε την εγγονή του Άγιου Φιλάρετου που ονομαζόταν Μαρία. Έτσι, ο Αυτοκράτορας με ευλογία του Θεού τον τίμησε με το αξίωμα του Υπάτου (έπαρχος). Αυτό έδωσε την ευκαιρία στον Άγιο Φιλάρετο να βοηθήσει και να στηρίξει ακόμα περισσότερους ανθρώπους που το είχαν ανάγκη. Η κοίμηση του Αγίου Φιλάρετου - πότε εορτάζει Λίγο πριν αναπαυτεί ειρηνικά ο Άγιος Φιλάρετος ο Ελεήμων κάλεσε τους συγγενείς του και είπε: «Παιδιά μου, μη ξεχνάτε ποτέ τη φιλοξενία, μην επιθυμείτε τα ξένα πράγματα, μη λείπετε ποτέ από τις Ακολουθίες και Λειτουργίες της Εκκλησίας και γενικά όπως έζησα εγώ, έτσι να ζείτε και εσείς». «Γεννηθήτω τὸ θέλημά σου» ήταν τα τελευταία λόγια που είπε λίγο πριν ξεψυχήσει. Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Άγιου Φιλάρετου την 1η Δεκεμβρίου. Βρείτε εδώ: εικόνα με τον Άγιο Φιλάρετου Προστάτη της Μελισσοκομίας Γιατί ο Άγιος Φιλάρετος θεωρείται Προστάτης της Μελισσοκομίας Ο Άγιος Φιλάρετος ήταν υπόδειγμα αρετής και αγαθοεργίας. Βοηθούσε τους φτωχούς με όσα μέσα διέθετε και δεν ζητούσε αντάλλαγμα. Κάποτε όμως έχασε τα κτήματά του από τους γείτονες που εκμεταλλεύτηκαν την καλοσύνη του. Τότε εκείνος συνέχισε τη φιλανθρωπική του δράση αξιοποιώντας τα μελίσσια του! Του είχαν απομείνει μόλις 250 κυψέλες από τις οποίες τρυγούσε όσο μέλι μπορούσε για να ικανοποιήσει την πείνα των φτωχών. Με την πράξη του αυτή δεν του έμεινε κανένα μελίσσι για αξιοποίηση και έτσι κατέληξε ακόμη πιο φτωχός. Για αυτή τη θαυμαστή δράση ο Άγιος Φιλάρετος θεωρείται ο Προστάτης της Μελισσοκομίας. Η προσευχή του Αγίου Φιλάρετου για τους Μελισσοκόμους και τα Μελίσσια Δέσποτα Κύριε ο Θεός ημών ο έχων εξουσίαν πάσης κτίσεως, σου δεόμεθα και σε παρακαλούμεν. Ως ευλόγησας και επλήθυνας τον μελισσώνα του δικαίου σου Φιλαρέτου ευλόγησον και τα μελίσσια ταύτα του δούλου σου (όνομα) και πλήθυνον και ενδυνάμωσον αυτά και ποίησον αυτά εις χιλιάδας και μυριάδας, και ρύσαι ταύτα εκ της δυναστείας του διαβόλου και πάσης επιβουλής εχθρών και αύρας θανατικής και λοιμικής νόσου. Περιφρούρησον αυτά δια Αγίων Αγγέλων σου πάσαν ασθένειαν πάντα φθόνον και πειρασμού φαρμακίας και γοητείας, εξ ενεργείας επερχομένης του διαβόλου, αποδιώκων εξ αυτών. Ότι σου εστίν η Βασιλεία και η δύναμη και η δόξα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων Αμήν. Βρείτε εδώ: εικόνα με τον Άγιο Φιλάρετου Προστάτη της Μελισσοκομίας Βρείτε εδώ: γνήσιο Αγιορείτικο Μέλι (ανθόμελο, καστανιάς, πεύκου, σουσούρας, βελανιδιάς, κουμαριάς, κισσού) Διαβάστε εδώ για τις ευεργετικές ιδιότητες για κάθε τύπο Μέλι

Απλές και Ισχυρές Προσευχές για Πρωί και Βράδυ

Δυνατές προσευχές προς την Παναγία και τον Χριστό Σύντομες αλλά ισχυρές προσευχές προς τον Κύριο Ιησού Χριστό, την Υπεραγία Θεοτόκο και τους Αγγέλους, οι οποίες έχουν πραγματική αξία μόνο εάν λέγονται με μετάνοια, ταπείνωση και βαθιά πίστη. "Κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν (ήν)." "Πᾶσαι αἱ οὐράνιαι δυνάμεις τῶν ἁγίων Ἀγγέλων καί Ἀρχαγγέλων, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν." "Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου" (Λουκᾶ 23, 42). "Απόστολοι τοῦ Χριστοῦ καί πάντες Ἅγιοι, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν." "Ἁγία Τριάς ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς." "Μέγα τό Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος." "Παναγία Τριάς φώτισον ἡμᾶς τί δεῖ ἡμᾶς ποιεῖν καί λέγειν!" "Ὑπεραγία Θεοτόκε, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν." "Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶσον ἡμᾶς." "Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ πανσεβάσμιε, σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει Σου." "Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι." "Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι, τῷ ἁμαρτωλῷ, καί ἐλέησόν με." "Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, ἐλέησόν με κατά τό μέγα ἔλεός Σου."

Δυνατές και Σύντομες Προσευχές για να λέτε Κάθε Μέρα

Ισχυρές Προσευχές για κάθε ώρα της ημέρας Στη χριστιανική ζωή, η προσευχή είναι τρόπος ζωής για όλους τους πιστούς. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι πιστοί έχουν ανάγκη να επικοινωνήσουν με τον Θεό μέσα από την προσευχή. Όλες οι προσευχές πρέπει να λέγονται με βαθιά πίστη και ευλάβεια. "Ὑπερένδοξε, ἀειπάρθενε, εὐλογημένη Θεοτόκε, προσάγαγε τήν ἡμετέραν προσευχήν, τῷ Υἱῷ σου καί Θεῷ ἡμῶν, καί αἴτησαι, ἵνα σώσῃ διά σοῦ τάς ψυχάς ἡμῶν". "Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς· Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν· Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν· Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου". "Θεοτόκε ἡ ἐλπίς πάντων τῶν Χριστιανῶν, σκέπε φρούρει φύλαττε, τούς ἐλπίζοντας εἰς Σέ". "Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ· φύλαξόν με ὑπό τήν σκέπην σου". "Ἡ Ἐλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, σκέπη μου τό Πνεῦμα τό Ἅγιον. Τριάς ἁγία, δόξα σοι".

Τι είναι ο Σαραντισμός των βρεφών και πώς συνδέεται με την Υπαπαντή του Κυρίου

Τι είναι ο Σαραντισμός των βρεφών Ο Σαραντισμός του βρέφους περιλαμβάνει την προσφορά του στην εκκλησία με σκοπό να δοξάσει το Θεό. Αυτή η εκκλησιαστική πράξη λαμβάνει χώρα μετά το πέρας των σαράντα ημερών από τη γέννηση του παιδιού. Πρόκειται για μία λειτουργική πράξη που χρονολογείται στην εποχή του Μωυσή και αποτελεί Μωσαϊκό έθιμο. Σύμφωνα με αυτό, ο πρωτότοκος γιος της οικογένειας προσφέρεται στο ναό, συνοδευόμενος από ένα ζευγάρι τριγώνια ή περιστέρια. Πώς συνδέεται ο Σαραντισμός των βρεφών με την Υπαπαντή του Ιησού Χριστού Το Μωσαϊκό αυτό έθιμο τήρησε η Παναγία προσφέροντας τον Ιησού βρέφος στο Ναό των Ιεροσολύμων, αφότου πέρασαν σαράντα μέρες από τη γέννησή του. Αυτή η προσφορά του Θείου Βρέφους ονομάζεται Υπαπαντή του Χριστού. Τι ισχύει σήμερα για τον Σαραντισμό των βρεφών Στις μέρες μας, οι μητέρες, όπως η Παναγία, "προσφέρουν" το νεογέννητο παιδί τους στην Εκκλησία και το Θεό, συμβολίζοντας το σαραντισμό του Ιησού Χριστού. Ακόμη, η μητέρα διαβαίνει τον πρόναο και ευλογείται για τον καθαρισμό από τη λοχεία της. Σύμφωνα με τα θρησκευτικά έθιμα, με αυτό τον τρόπο ανοίγει ο δρόμος της βάπτισης και της υποδοχής του παιδιού στη χριστιανική ζωή και της επιστροφής της μητέρας στην εκκλησιαστική κοινότητα. Ποια είναι η Ακολουθία του Σαραντισμού Κατά την είσοδο του βρέφους στο ναό, εκτελείται η Ακολουθία του Σαραντισμού, η οποία αποτελείται από τέσσερις ευχές. Αυτές οι ευχές είναι ευλογίες και δεήσεις προς το πρόσωπο του βρέφους και συμβολίζουν την προσαγωγή του στο ναό και την αφιέρωσή του στον Κύριο. Έπειτα, ακολουθεί το στάδιο του φωτισμού όπου ο ιερέας οδηγεί το παιδί στον κυρίως ναό λέγοντας: “Εκκλησιάζεται ο δούλος ή η δούλη του Θεού…”, εάν πρόκειται για υιό ή θυγατέρα αντίστοιχα. Με την ολοκλήρωση αυτού του σταδίου, ο ιερέας μεταφέρει το παιδί στο Άγιο Βήμα, αν είναι αγόρι, ενώ στην περίπτωση που είναι κορίτσι, προχωρά έως τις εικόνες του τέμπλου. Ποιος είναι ο συμβολισμός της Ακολουθίας του Σαραντισμού Η Ακολουθία ολοκληρώνεται με τον ιερέα να τοποθετεί το βρέφος στην Ωραία Πύλη από όπου το παραδίδει στους γονείς του. Πριν πάρει το παιδί στα χέρια της, η μητέρα προσκυνά την εικόνα του Κυρίου. Με αυτή την πράξη, συμβολίζει το γεγονός ότι παραλαμβάνει το παιδί της από τα χέρια του Θεού. Ποιο είναι η σημασία της Ακολουθίας του Σαραντισμού Η Ακολουθία του Σαραντισμού είναι γεμάτη νοήματα και δηλώνει τη δοξολογία για τη γέννηση ενός ανθρώπου. Επιπλέον, εκφράζει την ευγνωμοσύνη για την επιστροφή της μητέρας στην καθημερινότητά της.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ