Προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ

Κύριε, Συ μόνο γνωρίζεις ότι η ψυχή μας Εσένα διψά σαν την άνυδρη γη και Εσένα ποθεί. Στάξε στην καρδιά μας μια σταγόνα από την θεία σου χάρη και άναψε μέσα σ' αυτήν την φλόγα της αγάπης Σου. Κρούσε στην δεκάχορδη κινύρα μας μέλη κατανυκτικά και ευφρόσυνα. Συ που άνοιξες τα μάτια του τυφλού άνοιξε τα μάτια της διανοίας μας να κατανοεί την ομορφιά της Δόξης Σου. Συ που έδωσες νερό στην έρημο σ\' ένα λαό απειθή και φιλόνικο, δώσε μας κατάνυξη και δάκρυα στα μάτια για να δακρύζουμε κάθε ημέρα της ζωής μας με ταπείνωση, αγάπη και καθαρή καρδιά.

Το 1922 μ.Χ., επήλθε ολοκληρωτική καταστροφή του μοναστηριού ύστερα από την επιδρομή και επίθεση των Νεότουρκων και των Κεμαλικών. Έτσι, οι Έλληνες του Πόντου και της Μικράς Ασίας άφησαν τον τόπο των προγόνων τους και ξεριζώθηκαν οριστικά. Πριν τον ξεριζωμό τους, οι μοναχοί κατάφεραν να κρύψουν την ιερή εικόνα της Παναγίας Σουμελά στο παρεκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας. Μαζί με την εικόνα έκρυψαν και Σταυρό με τίμιο ξύλο του Μανουήλ Γ’ ανεκτίμητης αξίας, καθώς και ένα χειρόγραφο Ευαγγέλιο του Οσίου Χριστοφόρου.

Εδώ και δέκα αιώνες, η Ιερά Μονή της Μεγίστης Λαύρας βρίσκεται στην πρώτη θέση στην ιεραρχική κατάταξη των μοναστηριών του Αγίου Όρους. Επιπλέον, είναι η μεγαλύτερη Μονή σε έκταση, με συνολικά 72.000 στρέμματα, εντός των οποίων έχει κατασκευαστεί και ελικοδρόμιο. Το μοναστήρι είναι από τα πιο επιβλητικά του Αγίου Όρους, διαθέτει οχυρωματικούς πύργους, καθώς και ειδικές κατασκευές για την αντιμετώπιση των πειρατικών επιδρομών. Ουσιαστικά, επρόκειτο για τις «ζεματίστρες» στις εισόδους της Μονής, απ’ όπου οι μοναχοί έριχναν καυτό λάδι, όταν οι πειρατές εισέβαλλαν στο μοναστήρι.